เก็บความเจ็บปวดมานาน
ไม่รู้ว่านานแค่ไหน
ในวันที่เธอจากไป
ต้องฝืนกลั้นมันเอาไว้
แต่ถามว่าเจ็บไหม
ให้แววตาฉันเป็นคนตอบ
ไม่อยากให้เธอกังวล
ว่าฉันนั้นเจ็บแค่ไหน
ในวันที่เธอต้องไป
ให้รู้ว่าฉันยังไหว
แต่ถามว่าเจ็บไหม
ให้น้ำตาฉันเป็นคนตอบ
เพราะวันนี้มันเกินจุดที่ใจฉันจะทนเก็บไว้
มีน้ำตาเรื่องธรรมดา
ก็เสียใจให้ทำไง
ฉันแค่อยากจะระบายมันออกไป
เพราะหัวใจกักเก็บน้ำตาไว้ไม่ไหว
เพราะฉัน ก็คนก็มีน้ำตา
ที่ไม่เห็นไม่ได้แปลว่า
ฉันเป็นคนบ่อน้ำตาลึกกว่าใคร
ให้ฉันฝืนเก็บมันเอาไว้
ฉันคงจมบ่อน้ำตา
ยิ่งฝืนยิ่งลึก ลงไป
บ่อน้ำตาที่เก็บไว้
มันเอ่อมันล้น ข้างใน
เพราะฝืนกลั้นมันเอาไว้
แต่ถามว่าเจ็บไหม
ฉันคงทนต่อไปไม่ไหว
เพราะตอนนี้มันเกินจุดที่ใจฉันจะทนเก็บไว้
มีน้ำตาเรื่องธรรมดา
ก็เสียใจให้ทำไง
ฉันแค่อยากจะระบายมันออกไป
เพราะหัวใจกักเก็บน้ำตาไว้ไม่ไหว
เพราะฉัน ก็คนก็มีน้ำตา
ที่ไม่เห็นไม่ได้แปลว่า
ฉันเป็นคนบ่อน้ำตาลึกกว่าใคร
ให้ฉันฝืนเก็บมันเอาไว้
ฉันคงจมบ่อน้ำตา
มีน้ำตาเรื่องธรรมดา
ก็เสียใจให้ทำไง
ฉันแค่อยากจะระบายมันออกไป
เพราะหัวใจกักเก็บน้ำตาไว้ไม่ไหว
เพราะฉัน ก็คนก็มีน้ำตา
ที่ไม่เห็นไม่ได้แปลว่า
ฉันเป็นคนบ่อน้ำตาลึกกว่าใคร
ให้ฉันฝืนเก็บมันเอาไว้
ฉันคงจมบ่อน้ำตา